Płaskostopie, zwane również platfusem, to schorzenie polegające na deformacji stopy, która w konsekwencji traci swoją naturalną krzywiznę. Wśród przyczyn wymienia się zazwyczaj stosowanie niewłaściwego obuwia, pracę w pozycji stojącej oraz mechaniczne lub genetyczne osłabienie mięśni i stawów stopy. Nieleczona dolegliwość może skutkować m.in. obrzękiem stóp, bólem łydek i kręgosłupa, a także pojawieniem się tzw. haluksów. Jakie symptomy powinny nas zaniepokoić? Kiedy należy zgłosić się do ortopedy i na czym polega leczenie płaskostopia? Odpowiada dr Ryszard Stawicki, ortopeda i chirurg urazowy.
Czym jest płaskostopie?
Prawidłowo zbudowana stopa dotyka podłoża w trzech punktach – piętą oraz pierwszą i piątą kością śródstopia. Natomiast deformacja, którą nazywamy płaskostopiem lub platfusem sprawia, że nasza stopa traci naturalne wysklepienie, a jej kości nie tworzą charakterystycznego łuku. Warto podkreślić, że to schorzenie nie jest przypisane do określonego wieku i może pojawić się zarówno wśród dzieci, młodzieży, jak i osób dorosłych. U najmłodszych (do 4.roku życia) zazwyczaj nie wymaga jednak leczenia, ponieważ związane jest z czynnikami fizjologicznymi typowymi dla tego wieku – czyli słabymi mięśniami i więzadłami oraz obecnością większej tkanki tłuszczowej w podbiciu stopy. Wraz z rozwojem dziecka problemy te ustępują, a stopa kształtuje się prawidłowo. Jeżeli jednak symptomy płaskostopia widoczne są u dzieci w wieku szkolnym, młodzieży i osób dorosłych bezwzględnie należy skonsultować się z lekarzem ortopedą.
dr Ryszard Stawicki, ortopeda i chirurg urazowy
Jakie są przyczyny płaskostopia?
Jak przebiega diagnostyka i leczenie płaskostopia?
Jeżeli zauważymy u siebie jakiekolwiek objawy, które mogą być związane z płaskostopiem powinniśmy niezwłocznie skorzystać z pomocy ortopedy. Po przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego dotyczącego prowadzonego przez nas trybu życia, aktywności fizycznej czy rodzaju wykonywanej pracy, specjalista zleci wykonanie odpowiednich badań. W diagnostyce stosuje się przede wszystkim badanie pedoskopowe, które pozwala ocenić stabilność stopy oraz badanie pedobarograficzne, które umożliwia zmierzyć siłę i rozkład nacisku stopy o podłoże. W ten sposób ortopeda uzyskuje informacje potwierdzające lub wykluczające schorzenie oraz określające poziom jego rozwoju. To pierwszy i najważniejszy krok umożliwiający następnie dostosowanie terapii do przypadku konkretnego pacjenta.
dr Ryszard Stawicki, ortopeda i chirurg urazowy