Epidemia COVID-19 znacząco wpłynęła na sposób edukacji w naszym kraju. Dzieci i młodzież przez większość roku szkolnego uczyła się w systemie zdalnym lub hybrydowym, a pełny powrót do nauki stacjonarnej nastąpił dopiero pod koniec maja. Tym samym uczniowie zostali również pozbawieni możliwości regularnych kontaktów z rówieśnikami. Dlatego coraz częściej pojawiają się pytania dotyczące wpływu tych rozwiązań na rozwój psychofizyczny młodego pokolenia. O najważniejszych wątkach związanych z edukacją w czasie COVID-19 opowiada mgr Patryk Czyż – psycholog z Centrum Zdrowia Psychicznego w Katowicach (Centrum Medyczne Damiana).
W wielu przypadkach jedynymi osobami w kończącym się roku szkolnym, z którymi uczeń mógł budować relacje byli rodzice. Oczywiście są oni kluczowi w procesie wychowywania i rozwoju dziecka, jednak od zawsze mieli „wsparcie” w postaci szkoły. Pandemia zmieniła te proporcje, a część dzieci widywała swoich rówieśników jedynie na ekranie komputera. Warto również zwrócić uwagę, że najmłodsi uczniowie z „zerówki” i klas pierwszych rozpoczęły swoją przygodę z nauką od zajęć w formie zdalnej. Na pewno start nauki stacjonarnej od września będzie dla nich większym szokiem niż dla pozostałych roczników.
Mgr Patryk Czyż – psycholog z Centrum Zdrowia Psychicznego w Katowicach (Centrum Medyczne Damiana)
Covidowy rok szkolny – jak o nim mówić?
Oczywiście pewne problemy istnieją, jednak powinniśmy poszukiwać skutecznych rozwiązań – w jaki sposób nadrobić zaległości edukacyjne, jeśli zostały one uwidocznione w czasie ostatniego roku szkolnego. Dzieci i młodzież powinny mieć poczucie, że jesteśmy po ich stronie, wspieramy je w nauce, zdobywaniu wiedzy, budowaniu pewności siebie i czynieniu postępów. Pamiętajmy, że jest to proces i tego wszystkiego nie da się osiągnąć w krótkim czasie. Dzieci nie nadrobią ostatniego roku w ciągu miesiąca. Wykażmy się cierpliwością, zrozumieniem i nie forsujmy na siłę pewnych rozwiązań..
Mgr Patryk Czyż – psycholog z Centrum Zdrowia Psychicznego w Katowicach (Centrum Medyczne Damiana)
Jak pracować z uczniami po powrocie do szkół? Porady dla rodziców i nauczycieli
Dzieci zdecydowanie odzwyczaiły się od „tradycyjnego” dnia, którym przed epidemią COVID-19 rządziły określone rytuały – pobudka o odpowiedniej porze, śniadanie, wyjście do szkoły, powrót do domu, odrabianie lekcji. W czasie nauki zdalnej lekcje przeniosły się do pokoju dzieci, co sprawiło, że mogły one później wstawać, zmieniły się m.in. pory posiłków. Dlatego odzwyczaiły się one od typowo szkolnej rutyny, a tym samym będą potrzebowały więcej czasu na powrót do tego trybu. Pamiętajmy zatem, aby we wrześniu uzbroić się w cierpliwość, żeby pokazać dzieciom zaangażowanie i wspierać ich niezależnie od ewentualnych przeszkód pojawiających się w szkole..
Mgr Patryk Czyż – psycholog z Centrum Zdrowia Psychicznego w Katowicach (Centrum Medyczne Damiana)